Wellicht heb je het gezien: mijn lofzang op de stijl van Rutte (joviaal, sympathiek) en veroordeling van het gedrag van Cohen (azijnpisser). Daarover wil ik iets meer kwijt dan kan in de 140 tekens van een tweet.
Klagen over platte taal en gebrek aan respect. Dat deden veel politici, waaronder de voorlieden van het CDA, na de Algemene Politieke Beschouwingen van 2011. En dat was tot op zekere hoogte ook terecht denk ik. "Respect tonen" sluit "duidelijk zijn" niet uit, maar PVV leider Wilders deed niet erg zijn best die twee te combineren. Hij speelt een briljant media-spel en kent zijn publiek. Met name een korte woordenwisseling tussen Wilders en Rutte trok de aandacht. Wilders zei: "Doe eens normaal man!" tegen de minister-president. Ook noemde hij PvdA leider Cohen het "schoothondje" en de "bedrijfspoedel" van het kabinet. En collega parlementariërs mochten van hem "de boom in". Duidelijk waren de uitspraken van Wilders wel, zeker voor zijn achterban. Of hij voldoende respect toonde voor zijn politieke opponenten, dát kan je bestrijden; of zijn taalgebruik een politieke doodzonde is, óók.
De bijna altijd kalme Cohen, die staat voor verdraagzaamheid en tolerantie, reageerde geïrriteerd. Hij noemde Wilders een kleuter en viel hem aan op de voor de PVV rendabele gedoogconstructie die hij "macht zonder verantwoordelijkheid" noemde. In een artikel op ed.nl legt Frank van Helmond uit dat Cohen optreedt als verdediger van de beschaving en bestrijder van onbeschoftheid. Kortom: fatsoen moet je doen.
En dan verschijnt Cohen voor de camera's van Nieuwsuur. Ga in die video naar 38:36 en hoor hem daar zeggen: "...maar die uitgestoken hand is er alleen maar als het hem [Rutte] uitkomt.". Beste meneer Cohen, dat zoeken van bondgenoten bij bepaalde standpunten hoort toch bij politiek? En zeker voor een minderheidscoalitie die voor diverse onderwerpen een andere meerderheid dan met gedoogpartner PVV moet zoeken. Voor Cohen spelen prettige omgangsvormen kennelijk vooral op persoonlijk niveau ("persoonlijk kan hij [Rutte] het inderdaad met iedereen vinden"), maar is het selectieve poppenkast zodra het om voorstellen voor politieke samenwerking gaat. Sorry hoor, maar dit vind ik goedkoop. Azijnpisserij. Bij politieke strijd moet je fatsoenlijk zijn, maar bij politieke samenwerking is vriendelijkheid camouflage voor eigen belang? Met deze houding ondersteunt Cohen (maar ook Slob van de CU) feitelijk de stijl van Wilders: zeg maar waar het op staat. Dan kan politiek links beter oppositie voeren en in kampen blijven denken.
Nee, wees dan liever eerlijk zoals Van der Staaij (SGP) en Pechtold (D66). Die geven Rutte alle credits voor zijn losse en joviale stijl zonder die te bagatelliseren met een verwijzing naar zijn politieke motieven. En beiden bewijzen dat je juist dan nog steeds prima op een fatsoenlijke, niet-zure manier oppositie kan voeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten