Sinds enige maanden lees ik mijn zoontje voor uit het boek "
Lang geleden..." van Arend van Dam. Echt een aanrader. De Vaderlandse geschiedenis als spannend jongensboek met een treffend slot na elk hoofdstuk: "En zo is het echt gebeurd!". Vandaag las is de episode voor over
Willem van Oranje. En toen kwamen er voor mij drie lijnen bij elkaar: onze Nederlandse identiteit, onze Joods-Christelijke wortels en onze spraakmakende politieke partij, de
PVV.
 |
| prinsenvlag |
Herinnert u zich nog de
commotie over de prinsenvlag (zie afbeelding) in de werkkamer van een PVV kamerlid, ca. een half jaar geleden? De vlag werd rap gestreken nadat er een link werd gelegd tussen het gebruik van die vlag en de NSB. En daar deel ik de
mening van Hero Brinkman: de historie van de vlag is mooi, maar helaas besmet. Die mooie historie gaat over Willem van Oranje, De Vader des Vaderlands. In het boek van Arend van Dam staat haarfijn uitgelegd hoe Willem door Karel V wordt aangesteld om als stadhouder Nederland te besturen. Willem doet een belofte van trouw aan
Filips II van Spanje. Ja, daar komt die zin in ons
volkslied vandaan: "...den Koning van Hispanje heb ik altijd geëerd.". Na verloop van tijd gaat het mis tussen die beiden: Willem weigert de protestantse Nederlanders (geïnspireerd door de denkbeelden van
Erasmus en
Luther) in het Katholieke keurslijf van Filips de dwingen. De prins, die symbool staat voor onze Nederlandse identiteit, kwam op voor de godsdienstvrijheid van de Nederlanders. Daar staat die prinsenvlag dus voor: de Opstand. Tégen de beperking van godsdienstvrijheid.
Uitgerekend de PVV, die zich graag afschildert als verdediger van onze Joods-Christelijke wortels en beschermer van de Nederlandse cultuur en identiteit, stemt vóór een verbod op
rituele slacht. De kern van de Opstand tegen de Spaanse onderdrukking wordt met voeten getreden - de vrijheid van godsdienst (van uitgerekend de Joden, u weet wel, van de wortels van onze beschaving) moet worden beteugeld door de dierenwelzijn-
inquisitie van de
PvdD. En aangezien er geen solide, breed geaccepteerde, wetenschappelijke basis is voor dit verbod, moet het streven van de PvdD en de PVV worden gezien als een fanatiek geloof wat de vrijheid van andersdenkenden beknot. Partij voor de Vrijheid. Voor de vrijheid van Nederlanders die hun
geschiedenis, wortels en identiteit, niet kennen. De echte ketters en geuzen zitten dan toch bij het
CDA. Die partij laat de godsdienstvrijheid intact door
overleg met betrokken partijen over een
voorstel hoe het dierenwelzijn kan worden gegarandeerd. Hoe Nederlands. Hoe goed passend bij onze Joods-Christelijke traditie. En zie dan nu de laatste
peilingen (1 december 2011: PVV 27 zetels, CDA 14). Nederland met haar wortels, identiteit, consensusmodel... Hoe Nederlands zijn we eigenlijk nog in Nederland?
